Het hoeft nergens op te lijken

Mijn leven lijkt nergens op…

Ik vertelde op oudjaarsdag aan iemand dat ik, toen ik 23 was, bijna dagelijks hyperventileerde. Ik durfde de straat niet op, ik was bang dat ik dood zou gaan, ik voelde me een grijs muisje, een niemand, een boerenkind uit Brabant. En ik vergeleek mezelf constant met anderen. Ik dacht; ‘Als ik nou maar meer op die en die zou lijken, dan zou ik me beter voelen’. Maar ik voelde me eigenlijk alleen maar dik, lelijk, nietszeggend en alleen…

Geen florissant gevoel, dat kan ik je wel zeggen. Ik was net gescheiden na een huwelijk van iets meer dan 2 jaar. Zat in de bijstand en ik was moeder van mijn zoon van 2. En ik was 23. De wereld om me heen zag er anders uit. Meiden van mijn leeftijd deden heel andere dingen. En ik kon alleen maar denken; ‘Hier klopt iets niet’. Ik voelde me zitten op de bodem van een putje. Alleen, eenzaam, hopeloos en klein. En op een bepaald moment was mijn gedachte: ‘Ik kan alleen maar omhoog nu, erger kan het niet meer worden’.

Dus ik ging aan de slag. Ik besloot alles op alles te zetten en te gaan bouwen aan mijn toekomst. Ik besloot dat het nergens op hoefde te lijken, omdat het toch al nergens op leek. Dus ik begon!

Ik startte een studie in Nijmegen en krabbelde overeind. Hyperventileerde nog jaren, maar worstelde me daar doorheen. Iets in mij was sterker dan de angst; hoewel die met tijden behoorlijk was… Maar ik stapte er overheen. Ik ging door en vond een baan zodat ik uit de bijstand kon. Ik kreeg mijn tweede kind als bewust ongehuwde moeder op mijn 29e en ik ging door. Goeie baan, nieuwe studie, voluit levend. En het leek nog steeds nergens op. Elke keer als ik dacht dat het ergens op moest lijken, kwam er wel weer een situatie waardoor ik dacht; ‘Het lijkt nergens op’.

Ik werd zelfstandig, ging me ontwikkelen en het hyperventileren stopte. Ik vond na jaren eindelijk rust en stabiliteit in een relatie en ik voelde me voor het eerst echt ok met wie ik was. En het leek nergens op.

Inmiddels is het een zegen geworden. Het lijkt nergens op en het hoeft nergens op te lijken. Het is namelijk wat het is… Want als het anders had moeten zijn, dan was het wel anders geweest…